Posiadanie prawa jazdy daje osobom niepełnosprawnym niezależność i autonomię. Co muszą zrobić, aby uzyskać wymarzony dokument i podróżować samochodem?
Proces uzyskania prawa jazdy przez osobę niepełnosprawną nie różni się znacznie od typowych procedur. Pierwszą czynnością, jaką należy wykonać, jest udanie się do lekarza w celu potwierdzenia przeciwwskazań do rozpoczęcia kursu. Według polskiego prawa, aby kierować pojazdem, osoba musi posiadać co najmniej dwie sprawne kończyny. Jedną z nich musi być ręka.
Uzyskanie pozytywnego zaświadczenia lekarskiego zależy w głównej mierze od stopnia niepełnosprawności. W dokumencie zapisane są specjalne kody ograniczenia, które wyznaczają warunki, jakie muszą być spełnione do tego, aby zasiąść za kierownicą. Jeżeli stan zdrowia kandydata na kierowcę jest niepewny, to znaczy jego choroba postępuje – lekarz może wystawić zaświadczenie czasowe.
Po uzyskaniu pozytywnego zaświadczenia lekarskiego należy udać się do miejskiego Wydziału Komunikacji. Tam zostanie wydany elektroniczny dokument PKK, czyli Profil Kandydata na Kierowcę. Zawiera on wszystkie informacje niezbędne do otrzymania prawa jazdy.
Czas na wybór ośrodka szkoleniowego, w którym kursant odbędzie 30 godz. zajęć teoretycznych i kolejne 30 godz. praktycznych. W przypadku osób z niepełnosprawnością należy dokładnie sprawdzić, czy dany OSK oferuje w swojej flocie pojazdów samochód dostosowany do dysfunkcji kandydata na kierowcę. Te ułatwienia to m.in. automatyczna skrzynia biegów, gałka na kierownicy, dzięki której można kierować jedną ręką, czy sterowanie gazem i hamulcem za pomocą ręki. Wiele placówek oferuje szkolenie teoretyczne w formie e-learningu. Warto zwrócić uwagę na taką możliwość. Cotygodniowa podróż na zajęcia może być bardzo wyczerpująca dla kursantów.
Nie wszystkie Ośrodki Szkolenia Kierowców dysponują odpowiednimi samochodami dla osób niepełnosprawnych. Ten problem dotyczy szczególnie mniejszych miast. W takim wypadku warto skorzystać z pomocy PIMOT, czyli Przemysłowego Instytutu Motoryzacji. Powołana przez Ministra Gospodarki instytucja dysponuje informacjami na temat dostępnych placówek, w których kurs mogą rozpocząć osoby nie tylko z dysfunkcjami aparatu ruchu, lecz także słuchu lub innymi.
Procedura egzaminu wygląda tak samo, jak w przypadku osób bez niepełnosprawności. W części teoretycznej należy rozwiązać test składający się z 32 pytań w ciągu 25 minut. Z możliwych do uzyskania 74 punktów wystarczy zdobyć 68, aby wynik był pozytywny.
Oczywiście wcześniej należy wnieść opłatę za egzamin. W przypadku części teoretycznej jest to 30 zł, a praktycznej 140 zł. Od 2018 roku osoby z niepełnosprawnością, które zdają egzamin przy pomocy wypożyczonego lub własnego samochodu, są zwolnione z opłaty za część praktyczną.
Kolejnym krokiem jest egzamin praktyczny. Niestety często ma miejsce sytuacja, w której Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego nie jest przygotowany do egzaminowania osoby niepełnosprawnej. Co to oznacza? Flota pojazdów placówki jest ograniczona, albo znajdują się w niej nieliczne samochody dla osób z dysfunkcjami. Nierzadko zdarza się, że i tak auta te nie są odpowiednie.
Co zrobić w takiej sytuacji? Można wypożyczyć odpowiedni pojazd z Ośrodka Szkolenia Kierowców, w którym kursant pobierał nauki jazdy. Jest to tym bardziej komfortowa sytuacja, że osoba dobrze obeznała się z danym samochodem. Można również zasięgnąć pomocy fundacji lub Państwowego Funduszu Rehabilitacyjnego Osób Niepełnosprawnych.
Jeżeli kursantowi uda się pomyślnie zdać zarówno egzamin teoretyczny, jak i praktyczny, jest pełnoprawnym kierowcą. Należy tylko dopełnić ostatnie formalności w Urzędzie Miasta lub Starostwie Powiatowym, gdzie należy uiścić opłatę za wydanie prawa jazdy. Po dwóch tygodniach dokument jest gotowy do odbioru.
(fot. pixabay.com)
